Van Nelle fabriek

Revolutionaire tabaksfabriek

De Van Nellefabriek van 1928 werd ontworpen door Bureau Brinkman en Van der Vlugt. De architect Leendert Van der Vlugt ontwierp ook Huis Sonneveld, tegenwoordig onderdeel van Architectuurmuseum Het Nieuwe Instituut. De hypermoderne Van Nellefabriek was destijds een regelrechte sensatie, vanwege het ontwerp volgens Het Nieuwe Bouwen, nauw verwand aan het Bauhaus. Karakteristiek voor de Van Nellefabriek zijn de glazen transportbanden waarop koffie, thee en tabak van de loodsen naar de fabriek werd gebracht. Sonneveld House, which is now part of the architecture museum The New Institute in Rotterdam. The State-of-the-art Van Nelle factory was a real sensation, because of the modernist architecture, closely related to the Bauhaus. The glass conveyor belts on which coffee, tea and tobacco was transported from the warehouses to the factory are characteristic for the Van Nelle Factory in Rotterdam.

Van Nelle: Het Nieuwe Bouwen

Kenmerkend voor het vooroorlogse modernisme is het functionele ontwerp: vorm volgt functie. Dit zorgde voor de gekromde en de transparante gevel van de Van Nellefabriek, zodat de drie directeuren een goed overzicht hadden over het fabrieksterrein. De technische installaties en leidingen waren destijds zo vooruitstrevend dat ze zichtbaar waren aangebracht, terwijl de techniek voorheen in aparte ruimtes werd 'verstopt'. Nieuw in die tijd was het gebruik van gewapend beton, waardoor er kon worden geheid en de vloeren van de Van Nellefabriek relatief dun konden blijven. Het ontwerp van de Van Nelle fabriek in Rotterdam bestaat bijna uitsluitend uit rechte lijnen, behalve het uitzichtsplatform. Dit ronde uitzichtplatform op het dak van de Van Nellefabriek wordt de bonbonniere genoemd en diende voor ontvangst van hoge gasten. Het meubilair en de lampen in de fabriek werd geleverd door Gispen. Door het baanbrekende ontwerp is de Van Nellefabriek Rotterdam opgenomen in de werelderfgoedlijst van UNESCO.